نقش عکس ها در هویت مجازی
- تیم تولید محتوای خط اتحاد
- ۱۳:۱۷
- ۲ Comments
- بهمن ۳۰, ۱۴۰۰
بازنمایی هویت مجازی کاربران شبکه های اجتماعی
وب سایت های شبکه های اجتماعی از جمله اینستاگرام، نسل نسبتاً تازه ای از پایگاه های اینترنتی اند.
که کاربران پس از عضو شدن در آنها و ساختن پروفایل یا نمایه شخصی،
با کاربران دیگر پیوند دوستی برقرار می کنند،
شبکه ارتباطی خود را می سازند و اطلاعات شخصی، فعالیت ها، احوالات، علایق خود را در قالب مطالب روز مبادله می کنند.
در میان کارهای معمول کاربران، به اشتراک گذاشتن تصاویر، به ویژه (عکس های شخصی)،
از اقبال بیش تری برخوردار است.
جذابیت و لذت همیشگی نشان دادن و تماشای عکس ها، سرعت و سهولت مصرف عکس ها نسبت به محتویات نوشتاری، صوتی و…
و پیوستگی انکار ناپذیر عکس ها با دنیای واقعی بیرون از رایانه،
از جمله دلایلی است که فعالیت های تصویری را به ویژه در مورد عکس های شخصی
به جزئی مهم و جدانشدنی از تعاملات روزمره ساکنان این جامعه های مجازی تبدیل کرده است.
عکس های شخصی شامل چه چیزی می شوند؟
عکس های شخصی در شبکه های اجتماعی، شامل عکس های اصلی یا شناسایی پروفایل
و سایر پرتره های فردی و عکس های یادگاری جمعی ای می شوند
که کاربران در آلبوم های مجازی خود نمایش می دهند.
به علاوه در این مقاله سایر تصاویری هم که گاهی کاربران به جای عکس اصلی پروفایل خود می گذارند،
به دلیل (کارکرد شخصی و هویتی پیدا کردن) جزو همین عکس های منظور شده اند.
هر پروفایل شخصی
هر پروفایل شخصی در یک شبکه اجتماعی،
با گردآوری مجموعه ای از داده ها و رفتارهای آنلاین کاربر آن،
هویتی مجازی از او برای خودش و دیگران ترسیم می کند
که اساس مراودات و تعاملات اجتماعی وی را در این جامعه مجازی تشکیل می دهد.
تلاش نوشتار پیش رو بر این است که در یک چارچوب کلی
و با تکیه بر نمونه های گویا،
چگونگی و نقش پذیری عکس های شخصی را در شیوه های مختلف بر ساخت و پرداخت (خود مجازی)،
از طریق این رسانه های شخصی نشان دهد.
اهمیت و سابقه مطالعه عکس های شخصی
عکاسی شخصی در یک تعریف کلی، اصطلاحی است
که به فعالیت عکاسی عموم مردم هر جامعه دلالت دارد.
عکس های شخصی بیش تر شامل پرتره های حرفه ای و غیر حرفه ای و عکس های یادگاری از خود افراد،
خویشاوندان و آشنایان آنها می شوند.
گفتنی است (شخصی بودن) در این جا به معنی نادیده گرفتن سویه های اجتماعی عمل ثبت کردن
و سهیم شدن این عکس ها با دیگران نیست،
بلکه این نام گذاری بر اهمیت مفهوم (هویت فردی) در هدایت این سویه ها
و تاثیرپذیری از آنها تاکید می کند.
کنش اجتماعی عمومی
آغاز تولید عکس های شخصی که بزرگ ترین بخش بدنه کلی عکاسی را تشکیل می دهند،
به زمان گشایش نخستین استدیوهای عکاسی برمی گردد؛
اما عکاسی شخصی به عنوان یک کنش اجتماعی عمومی، از زمان عرضه اولین دوربین های ساده کداک در اواخر سده نوزدهم میلادی
رفته رفته رواج یافت و در طول سده بیستم
به دنبال پیشرفت های فناورانه در حوزه ابزار و خدمات عکاسی،
پیوسته در دسترس افراد بیشتری قرار گرفت و با تجربه زندگی اجتماعی توده مردم همراه شد.
تحولات فناورانه
با این حال،
در هیچ دوره ای مانند دو دهه اخیر
عکاسی شخصی این گونه تحت تاثیر تحولات فناورانه نویت،
یعنی پدیده دیجیتالی شدن عکاسی و به طور کلی سبک زندگی (Life Style)
و همین طور رسانه ای شدن بیش از پیش ارتباطات میان افراد،فراوانی و دگرگونی نیافته است.
از قضا ویژگی ها و امکاناتی در رسانه های نو، بستر های جدید نمایش و نشر عکس های شخصی؛
وجود دارند که با مسیر تاریخی عکاسی شخصی بلکه با ادامه دادن آن در یک ساختار ارتباطی تازه،
این فرایند را تقویت کرده و ابعاد تازه ای به آن بخشیده اند.
ژانری عامه پسند
پیش تر …
عکاسی شخصی به عنوان ژانری عامه پسندفاقد ارزش های لازم برای پژوهش های تخصصی عکاسی شمرده می شد؛
و در پیشینه های عکاسی اشاره چندانی به آن صورت نمی گرفت.
اما در دهه های اخیر که پژوهشگران و نظریه پردازان عکاسی و حوزه های میان رشته ای،
روایت های کوچک و تولیدات رسانه ای مردمی را در تاریخ نگاری ها و مطالعات فرهنگی جدید مورد بازنگری
و کانون توجه قرار داده اند،
به عکس های شخصی و نقش های اجتماعی آنها نیز در جایگاه های یکی از مهم ترین ابزار های شناخت فرهنگ؛
دوباره توجه کرده اند.
یعنی شما میگید عکاسی شخصی به عنوان ژانری عامه پسندفاقد ارزش و هدف خاصی هست؟
سلام ، ممنون از نظر شما
بله در ماهیت کلی این نوع از عکاسی ، فاقد ارزش مستندی و هنری است و صرفاً ارزش تاریخ نگاری دارد