شناخت و کاربرد فوکوس استکینگ

شناخت و درک عمق میدان و فوکوس

عمق میدان (Depth of field) عبارت است از گستردگی محدوده‌ای که جلوتر یا عقب‌تر از سوژه اصلی، فوکوس هستند

و مقدار معینی از میدان دید لنز که در آن تصاویر به صورت کاملاً واضح ثبت می‌شوند.

در تمامی تصاویری که شما می‌ گیرید،

یک صفحه‌ فوکوس (plane of focus)  وجود دارد.

صفحه فوکوس، صفحه ای فرضی و افقی، موازی با سنسور است

و در واقع فضایی است بین لنز دوربین و بهترین نقطه فوکوس (شارپ ترین حالت) در عکس.

این طور هم می توان گفت که صفحه فوکوس پنجره‌ ای است که صحنه ‌ی عکس را قطع می کند.

تمامی عناصر قابل مشاهده از این پنجره اصطلاحا فوکوس هستند.

به عقب و جلو بردن صفحه‌ فوکوس

برای رسیدن به تصویر مورد نظر و قرار دادن سوژه در وضوح و شارپنس کامل، فوکوس کردن (Focusing) گفته می ‌شود.

فوکوس معمولا به صورت خودکار (Autofocus) و یا دستی (manual focus) انجام می شود.

شناخت فوکوس دستی یا فوکوس خودکار

در قدیم تمامی لنزها فقط قابلیت فوکوس دستی داشتند.

اتوفوکوس یک اختراع نسبتا جدید در تاریخ عکاسی است

که اولین بار در سال ۱۹۷۷ به بازار عرضه شد.

سیستم  اتوفوکوس از یک موتور داخل دوربین یا لنز برای فوکوس کردن روی سوژه‌ای که انتخاب کرده ‌اید استفاده می‌ کند.

بنابراین کافیست فقط یک کلید را روی دوربین فشار دهید

تا دوربین روی سوژه ‌ی موردنظر فوکوس کند.

اکثر عکاس‌ها از فوکوس خودکار بیشتر از فوکوس دستی استفاده می ‌کنند.

دلیل اصلی آن هم فقط سادگی فوکوس خودکار است.

اتوفوکوس، سریع‌ تر است و در بیشتر موارد گزینه ی دقیق‌تری هم می ‌باشد.

به همین خاطر است که عکاس ‌های حیات وحش و ورزش به شدت به اتوفوکوس وابسته اند.

با این وجود فوکوس دستی هم به دلایل محکمی تا به حال باقی مانده است.

در صورتی که دوربین شما مشکل فوکوس کردن مثلا در شرایط محیطی کم نور داشته باشد؛

فوکوس دستی می ‌تواند مشکل را از بین ببرد.

اگر دوربین را روی فوکوس دستی تنظیم کنید،

می ‌توانید برای گرفتن چندین عکس پشت سر هم،

نقطه فوکوس یکسانی داشته باشید.

با اینکه کاربرد فوکوس خودکار بهتر و راحت تر است

باز خوب است که با هر دو سیستم فوکوس کاملا آشنا باشید.

مشکل عمق میدان

در عکاسی اجسام بی جان و عکاسی تجاری،

شما اغلب باید به سوژه خود نزدیک شوید.

این به معنی یک عمق میدان (DOF) کمتر است.

اگر از اجسام کوچک مانند جواهرات، یا اشیایی که باید کادر را پر کنند عکس می گیرید،

معمولا آنقدر نزدیک می شوید که کل عمق آن نمی تواند در فوکوس باشد.

استفاده از یک لنز ماکرو مانند لنز ۱۰۰mm  یا ۱۱۰mm  نیز عمق میدان کمی به شما خواهد داد.

اگر عکاسی از مواد غذایی انجام می دهید

و پس زمینه تاری که در این ژانر مورد نظر است را می خواهید این لنز فوق العاده است،

اما برای انواع دیگر اجسام بی جان، مشکل ایجاد می کند.

فوکوس استکینگ چیست؟

فوکوس استکینگ یا انباشت (انباشتن) فوکوس

تکنیک گرفتن عکس‌های شارپ‌تر است.

در بعضی شرایط، عکاس باید سوژه‌ای را به طور کامل در فوکوس قرار بدهد.

در برخی مواقع دیگر، سرتاسر فریم دارای اهمیت است.

فوکوس استکینگ تکنیکی بسیار قدرتمند برای رسیدن به عکس‌هایی سوپر شارپ است،

به طوری که در سرتاسر تصویر جزئیات فراوانی وجود داشته باشد.

به عنوان نمونه عکاسی ماکرو از یک حشره را در نظر بگیرید.

عکاس تمایل دارد تک تک پاهای موجود را به همراه جزئیات پرهای ظریف آن،

به شکلی کاملا شفاف، به ثبت برساند.

در حالت عادی چنین کاری امکان‌پذیر نیست، مگر این که به تکنیک فوکوس استکینگ رو بیاورید.

فوکوس استکینگ یا انباشت فوکوس

به منظور فوکوس استکینگ یا انباشت فوکوس در نرم افزار فتوشاپ،

شما باید به شیوه ای خاص و با ابزارهای خاص عکس بگیرید.

اول از همه،

به یک سه پایه محکم نیاز دارید،

چون سوژه شما «باید» در تمام عکس ها دقیقا در یک موقعیت یکسان باشد

تا بعدا بتوان عکس ها را با موفقیت در فتوشاپ با هم ترکیب کرد.

اگر به طور اتفاقی سه پایه خود را تکان دادید، باید دوباره از اول شروع کنید.

هرچند، کار فتوشاپ در هم تراز کردن لایه هایی که کمی ناهماهنگ هستند، عالی است.

برای عکاسی جهت فوکوس استکینگ،

با ترکیب بندی عکس ها و تعیین نوردهی خود شروع کنید.

  • یک نقطه را بر روی سوژه خود برای فوکوس کردن انتخاب کنید و یک عکس بگیرید.
  • بر روی نقطه دیگری روی سوژه خود فوکوس کنید، بدون این که دوربین را جابجا کنید یا هر گونه تنظیماتی را تغییر دهید.
  • نقطه بعدی را انتخاب کنید و نوردهی نهایی را بگیرید.

قطر دیافراگم و استاپ های نوردهی

استاپ ها میزان نور ورودی به لنز را کنترل می کند و با f-stop و فاصله کانونی مشخص می شود.

به عنوان مثال :

 اگر با ۱.۴ عکس بگیرید ، دهانه ی دیافراگم ۳۱۴ میلی متر مربع برای دریافت نور باز میشود.

اگر f-stop را به ۲ افزایش دهید ، دهانه کمی بسته میشود و به ۱۵۴ میلی متر مربع کاهش می یابد.

این بدان معناست که مقدار نور ورودی به لنز به نصف کاهش می یابد.

در این حالت ۱ استاپ اختلاف وجود دارد.

اگر f-stop را به ۱۶ تغییر دهید ، ۷۷ برابر نور کمتری نسبت به ۲ وارد لنز می کنید.

به ستون دیافراگم نگاه کنید و محاسبات ساده ای انجام دهید تا همه چیز را خودتان ببینید.

انجام فوکوس استکینگ در فتوشاپ

برای ترکیب کردن تصاویر با هم در فتوشاپ، مراحل زیر را دنبال می کنیم :

  • فتوشاپ را باز کنید.
  • به منوی File بروید و Scripts را انتخاب کنید.
  • Load Files into Stack را انتخاب کنید.
  • بر روی Browse کلیک کرده و تمام تصاویر را از جایی که ذخیره کرده‌اید، انتخاب کنید.
  • گزینه Attempt to Automatically Align Source Images را تیک بزنید.
  • بر روی OK کلیک کنید. هر یک از تصاویر به عنوان یک لایه جدید در فتوشاپ باز خواهد شد.
  • کلید Shift را پایین نگه دارید و بر روی لایه بالایی در پنل Layers کلیک کنید تا تمام لایه‌ها هایلایت شوند.
  • از منوی Edit، گزینه Auto Blend-Layers را انتخاب کنید.
  • گزینه Stack Images و همچنین Seamless Tones and Colors را تیک بزنید. گزینه Content Aware را «تیک نزنید». بر روی OK کلیک کنید.
  • تصویر نهایی را ذخیره کنید.

اگر تصاویر زیادی را بارگذاری کرده اید، تصویر نهایی را با انتخاب Layer -> Flatten Image -> Save به یک لایه تبدیل کنید.

شناخت و کاربرد فوکوس استکینگ | شرکت خط اتحاد | آموزش های رایگان | آموزش های عکاسی | Recognition and application of focus stacking
فهرست
۰ ۰ رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
۶ نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
پیروزی
پیروزی
۱ سال قبل

هزینه خرید تجهیزات برای پیاده سازی فوکوس استکینگ چقدر هست؟؟؟

اعتمادی
اعتمادی
۱ سال قبل

ممنون از سایت خوبتون
یه سوال داشتم … برای فوکوس حتما باید از لنز ۱۰۰ تا ۱۱۰ استفاده کرد؟؟

ماهان
ماهان
۱ سال قبل

با تشکر از وبلاگ شما، خواندن آن خیلی مفید بود. ادامه بدید و مطالب مختلفی رو منتشر کنید

error: Content is protected !!